در اواخر دهه ۶۰ میلادی، فولادهای میکروآلیاژی با داشتن خواصی ویژه از جمله استحکام بالا به صنایع راه یافتند. این فولادها به دلیل استحکام بی نظیر به فولاد کم آلیاژ با استحکام بالا یا HSLA نیز معروف است. در سال های گذشته نوع ریختگی این فولاد نیز مطرح شده است که منظور از طرح این عنوان، همان گروه ریختگی می باشد.
فولاد میکروآلیاژ نوعی فولاد است که شامل مقادیر کم از عناصر آلیاژی در حدود (۱۵/.-۵./.) که شامل نیوبیوم، وانادیم، تیتانیم، مولیبدن، زیرکنیم، بور و فلزات کمیاب زمینی(به طور مثال با کمی تشابه فلز اسکاندیم) می باشد. این عناصر به سه منظور وارد ترکیبات شیمیایی فولاد می گردند:
۱-ظریف کردن ریزساختار دانه
۲-آسان نمودن فرآیند رسوب سختی
۳-بهبود عکس العمل فولاد به فرآیند عملیات حرارتی
استحکام این فولادها بدون عملیات حرارتی بین ۲۷۵ تا ۷۵۰ مگاپاکسال است. از لحاظ هزینه و عملکرد، فولادهای میکروآلیاژی بین دو گروه کم آلیاژ و ساده کربنی قرار می گیرند. باوجود اینکه جوش پذیری این گروه فولادها خوب است، می توان با کاهش مقدار کربن ضمن حفظ استحکام، آن را بهتر نیز نمود.
عمر خستگی و مقاومت به سایش نسبت به فولادهایی که عملیات حرارتی شده اند مانند (غیرمیکروآلیاژها) برتر است.
صنایع ذوب و ریخته گری توسن اسپادانا آمادگی ارائه مشاوره و دریافت سفارش ریخته گری در زمینه فولادهای میکروآلیاژ را دارد.
